ما خرقهٔ رسم، از سرانداخته‌ایم

سر را، بَدَلِ خرقه، درانداخته‌ایم

هر چیز که سدِّ راه ما خواهد بود

گر خود همه جان است برانداخته‌ایم

تا بر آن عارض زیبا نظر انداخته‌ایم

خانهٔ عقل به یک بار برانداخته‌ایم

بر دل ما دگر آن یار کمان ابرو تیر

گو: مینداز، که ما خود سپر انداخته‌ایم

هیچ شک نیست که: روزی اثری خواهد کرد

[...]