دل باز بسوداش در انداخت مرا

و اندر کف صد شور و شر انداخت مرا

سودی نکند غم زیان خوردن من

من بعد که خانمان برانداخت مرا

آتش گشتم در جگر انداخت مرا

چون باد شدم در به در انداخت مرا

گر خاک شدم، چرخ لگدکوبم کرد

گر آب شدم از نظر انداخت مرا