چو ظاهر به عفّت بیاراستم

تَصرُّف مکُن در کژ و راستم

نه دین استم، نه زور، و نه زر استم

به عجز و ناتوانی اندر استم

به مهرم گر، به بخشی در خور توست

به قهرم گر بگیری در خور استم

کنون من همه را در نظر استم

سرا پا ز علی جلوه‌گر استم