گنجور

عطار » مختارنامه » باب بیست و هفتم: در نومیدی و به عجز معترف شدن » شمارهٔ ۳۰

 

چون هر نفسی ز درد مهجورتری

هر روز درین واقعه معذورتری

نزدیک مشو بدو و زو دور مباش

کانگاه که نزدیکتری دورتری

عطار