گنجور

کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۶۱۳

 

بر چشم تو هر گه که مرا افتد چشم

با اشک برخ فرو دود بی خود چشم

بردیده نهم ز عشق چشمت نرگس

دارند عزیز بهر چشمی صد چشم

کمال‌الدین اسماعیل