گنجور

عطار » مختارنامه » باب سی و دوم: در شكایت كردن از معشوق » شمارهٔ ۴۵

 

عشق تو که سر چون قلمم اندازد

چون شمع سرم در قدمم اندازد

هرگه که وجودت متجلّی گردد

تا چشم زنم، در عدمم اندازد

عطار