گنجور

عطار » مختارنامه » باب بیست و پنجم: در مراثی رفتگان » شمارهٔ ۷

 

آه از غم آن که زود برگشت و برفت

بگذشت چنانکه باد بر دشت و برفت

چون گل به جوانی و جهان نادیده

بگذاشت هزار درد وبگذشت وبرفت

عطار