صوفی غم جان خور تو غم نان تا کی

وز پرورش این تن نادان تا کی

اندر پی طبل شکم و نای گلو

این رقص زنخ به ضرب دندان تا کی

یک‌دم غمِ جان دار! غمِ نان تا کی؟

وز پرورشِ این تنِ نادان تا کی؟

اندر رهِ طبل اشکم و نای و گلو

این رنج ز نخ به ضربِ دندان تا کی؟