×
ادیب صابر » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۳
ز بخشندگان صحن عالم تهی شد
قضا مرگ بخشید بخشندگان را
چنان نحس شد دور گیتی که گویی
سعادت نماندهست رخشندگان را
۲ بیت