×
        
        
    
                کمالالدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۲۸۴
شمعم که چو غم بقصد من برخیزد
صد خصم مرا ز خویشتن برخیزد
دل خنده زنان برآورد جان ز گلو
جان رقص کنان از سر تن برخیزد
                                ۲ بیت
                            
                            
                            
