×
جویای تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۷۹۲
گر نیست آفتاب برین در کمین برف
ریزد عرق ز واهمه چون از جبین برف
فرش است نور صبح بروی بساط خاک
یا این مکان بفیض رسید از مکین برف
فردا ز تیغ مهر مسخر شود زمین
[...]
۱۲ بیت