گنجور

واعظ قزوینی » دیوان اشعار » ابیات پراکنده » شمارهٔ ۱۴۵

 

مختصر تا نبود حرف، نگردد مقبول

بر سخن طول سخن چون خط بطلان باشد

واعظ قزوینی