گنجور

کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۱۸۴

 

تا من نکنم چو گل پر از زر دهنت

یک دم نکند خنده گذر بر دهنت

هر چند چو شمع سرکشی عادت تست

هم نری شوی چوزر نهم بر دهنت

کمال‌الدین اسماعیل