گنجور

عطار » مختارنامه » باب هشدهم: در همّت بلند داشتن و در كار تمام بودن » شمارهٔ ۴۷

 

هرگاه که گوهر محبّت جویی

تا بُعد نجویی، به چه قربت جویی؟

چون نسبت خود درست کردی در فقر

نسبت یابی به هرچه نسبت جویی

۲ بیت
عطار