×
قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۲۲۶
جز مسکن خویش هر که جایی گیرد
از مهر فلک دلش صفایی گیرد
بس قطره بیبها که در ملک وجود
گیرد صدفش مفت و بهایی گیرد
۲ بیت