×
صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۶۴۴
چشم بیمار بلایی است که من می دانم
زیر این درد دوایی است که من می دانم
جلوه سرو برآورده بالای کسی است
خوبی گل ز لقایی است که من می دانم
هیچ جا گرچه ازو نیست که نازش نرسد
[...]
۱۹ بیت