گنجور

مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۰۴

 

آن چهره و پیشانی شد قبله حیرانی

تشویش مسلمانی ای مه تو که را مانی

من واله یزدانم در حلقه مردانم

زین بیش نمی‌دانم ای مه تو که را مانی

هم بنده و آزادم ویرانه و آبادم

[...]

مولانا