×
مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۰۴
آن چهره و پیشانی شد قبله حیرانی
تشویش مسلمانی ای مه تو که را مانی
من واله یزدانم در حلقه مردانم
زین بیش نمیدانم ای مه تو که را مانی
هم بنده و آزادم ویرانه و آبادم
[...]
۹ بیت