هر لحظه زدست غم به جان آید دل

در خوردن غم هیچ نیاساید دل

گفتم که زدیده است دل را تشویش

دیده چه کند تاش نفرماید دل

بگذار که در عشق بفرساید دل

یک لحظه ز محنتش نیاساید دل

گر مهر تو ورزد چکند جان در تن

ور عشق نبازد به چه کار آید دل