گنجور

نظیری نیشابوری » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۰۵

 

گاهی به نوای بی نوایان گردم

گه بر اثر برهنه پایان گردم

گردم همه زاری و به دریوزه دوست

بر کلبه خاطر گدایان گردم

نظیری نیشابوری