گنجور

فصیحی هروی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۲۸

 

چون باغ شکفته از گیاهی نشوم

چون دیده تسلی به نگاهی نشوم

آن شعله شوقم که ز پا ننشینم

تا در جگری طعمه آهی نشوم

فصیحی هروی