کس نیست که کشته ایماه نشد

روشن بتو غیر ناله و آه نشد

بس عاشق خسته هم که آهی بکشد

جان داد و زمردنش کس آگاه نشد

با آن که ز تو کار به دلخواه نشد

از ما دل غافل تو آگاه نشد

از حسرت بالای تو، بر تار امید

هرچند گره زدیم، کوتاه نشد

کس را پسِ پردهٔ قضا راه نشد

وز سِرِّ قدر هیچ کس آگاه نشد

هر کس ز سر قیاس چیزی گفتند

معلوم نگشت و قصه کوتاه نشد

کس را پسِ پردهٔ قضا راه نشد

وز سِرِّ قدر هیچ کس آگاه نشد