گر روی چو مه ز من نهانی نکنی

وان بوالعجبی ها که تو دانی نکنی

دارم سر آنکه باقی عمر که هست

با تو به سر آرم ار گرانی نکنی

تا ناله، درفش کاویانی نکنی

در کشور دهر، قهرمانی نکنی

گر جان طلبند، منت از بخت بدار

در مسلخ عشق، سخت جانی نکنی

چون باد صبا، سبک عنانی نکنی

با زاغ و زغن، هم آشیانی نکنی

ای سرمه، به خاک تا توان یکسان شد

زنهار، به دیده ها گرانی نکنی

تا چهره ز اشک ارغوانی نکنی

در محفل عیش، گل فشانی نکنی

هرگز چون شمع، جا به بزمت ندهند

گر با همه کس چرب زبانی نکنی