گنجور

ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۴۰

 

هر کو دهنت ای بت جانی دیدست

سر چشمه آب زندگانی دیدست

زنگار گرفت و خون دل بسته ز غم

تا از دهنت شکر فشانی دیدست

ابن یمین