×
نجمالدین رازی » مجموعهٔ اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۷۳
ای پیر مغان می مغانی درده
و آن جام گران خسروانی درده
حیف است که باده و میش می خوانند
آن مایهٔ آب زندگانی درده.
۲ بیت