×
صفی علیشاه » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۱۰
دام است جهان صفی پیدانه مرو
قانع بنشین و خانه بر خانه مرو
رزق تو رسد ز غیب بیمنت خلق
و زخلق که عاجزند و افسانه مرو
۲ بیت