گنجور

عطار » مختارنامه » باب سی و چهارم: در صفتِ آمدن معشوق » شمارهٔ ۷

 

دوش آمد و گفت: خانهٔ ما آخر

روشن بکن ای یگانهٔ ما آخر

وقت است که دست درکش آری با ما

تا کِی گوئی فسانهٔ ما آخر

عطار