×
صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۴۴۰
هویی که مرا از دل دیوانه برآید
دودی است که از خرمن پروانه برآید
داغ من سودازده از زیر سیاهی
چون چهره لیلی ز سیه خانه برآید
تا حشر شود واله دیوانگی من
[...]
۱۲ بیت