×
جهان ملک خاتون » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۳۱
چشمش به کرشمه گفت جان میبخشم
وز مستی و سرخوشی جهان میبخشم
نرگس به شفاعت از چمن سر بر کرد
گفتا که به عشق تو روان میبخشم
۲ بیت