گنجور

قصاب کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱۰۷

 

در حدیث لعلش آتش از زبانم می‌چکد

چون برم نام لبش شهد از لبانم می‌چکد

این‌قدر من آرزو دارم که گر بفشاری‌ام

اشک حسرت همچو مغز از استخوانم می‌چکد

حاصل کشت مرادم غیر داغ از ژاله نیست

[...]

قصاب کاشانی