گنجور

صائب تبریزی » دیوان اشعار » متفرقات » شمارهٔ ۱۹۳

 

می چسان مغز من آتش روان را پرورد؟

روغن بادام چون ریگ روان را پرورد؟

زود باشد غوطه در بحر تهیدستی زند

چون صدف هر کس یتیم دیگران را پرورد

صائب تبریزی