×
جویای تبریزی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۶
تخمی است غمت بدل فشاندیم او را
وز آب دو دیده بردماندیم او را
بالید چنان که ما در او گم شده ایم
بنگر کآخر کجا رساندیم او را
۲ بیت