×
جویای تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۳۴۵
مهربانی با خلایق پاسبان دولت است
در حقیقت دل شکستن کسرشان دولت است
بر شکم سنگ قناعت بند و آسایش گزین
سیری از چیزی که ممکن نیست نان دولت است
گر حقیقت بین شوی، خون دل خود می خوری
[...]
۷ بیت