×
خاقانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۸
عافیت، کس نشان دَهَد؟ نَدَهَد
وز بلا، کس، اَمان دَهَد؟ نَدَهَد
یک نَفَس تا که یک نَفَس بِزَنَم
روزگارم زمان دَهَد؟ نَدَهَد
در دلم غُصِّهای گرهگیر است
[...]
۷ بیت