گنجور

خاقانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۴

 

آن تن که حساب وصل می‌راند نماند

و آن جان که کتاب صبر می‌خواند نماند

گر بوی بری که غم ز دل رفت، نرفت

ور وهم کنی که جان بجا ماند، نماند

خاقانی