رویی نه که پشت جان قوی ماند ازو

پشتی نه که روی دل بگرداند ازو

پایی نه کزو به دست آرد مقصود

دستی نه که پای عقل برهاند ازو

کس نیست که جان بنده برهاند ازو

یا داد من دل شده بستاند ازو

سبحان الله که نیست سرتاپایش

عیبی که دلم عنان بگرداند ازو

شد تقی زین ظلمت و دامان جان افشاند ازو

وز نقی سرچشمه آب حیاتی ماند ازو