ملکِ غم تو هر دو جهان بیش ارزد

دردِ تو شفاء جاودان بیش ارزد

من خاکِ دَرِ توام، که خاکِ درِ تو

یک ذره به صد هزار جان بیش ارزد

این آزادی هزار جان بیش ارزد

و این تنهایی ملک جهان بیش ارزد

در خلوت یک زمان با خود بودن

از جان و جهان این و آن بیش ارزد

این تنهائی هزار جان بیش ارزد

این آزادی ملک جهان بیش ارزد

در خلوت یک زمانه با حق بودن

از جان و جهان و این و آن بیش ارزد