گنجور

کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۴۲۱

 

می نتوانم اشک فراوان بارید

خون جگر از دیده چو باران بارید

صد گونه بهانه بیش بر باید ساخت

تا بی تو دو قطره اشک بتوان بارید

کمال‌الدین اسماعیل