×
صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۲۴۴
آن که از عمر سبکسیر وفا می طلبد
لنگر از سیل و اقامت ز هوا می طلبد
هرکه دارد طمع عافیت از آخر عمر
ساده لوحی است که از درد صفا می طلبد
کشتیی را که شود کوه غم من لنگر
[...]
۹ بیت