جانم ز ولع خیمه بصحرا میزد

آتش بوجود عقل دانا میزد

بی مرسل و منزلی بسرمایۀ عشق

پیوسته دم از رفیق اعلی میزد

عشق تا حلقه سحر بر در دل‌ها می‌زد

عقل از کشور دل خیمه به صحرا می‌زد

خرمن دین و دل از برق تجلی می‌سوخت

طعن‌ها بر شرر سینه سینا می‌زد

بود ترسابچه‌ای همره او کز نیرنگ

[...]