×
صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۲۲
سودا به کوه و دشت صلا میدهد مرا
هر لالهای پیالهٔ جدا میدهد مرا
مستانه جلوههای تو در هر نظارهای
چون موج، سر به آبِ بقا میدهد مرا
میخانهها به آب رسید از خمارِ من
[...]
۱۶ بیت