گنجور

جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۲۲۰

 

چه جور ماند که برما مه صیام نکرد

کدام عیش که بر عاشقان حرام نکرد

کدام سبزه امید را که خشک نساخت

کدام میوه مقصود را که خام نکرد

رمید نافه رام طرب نمی دانم

[...]

جامی