گنجور

اوحدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۱۰

 

کأس می در دست و کوس عشق بر بامستمان

چون بود انکار با می خواره و با مستمان؟

زود جام زهد خود بر سنگ شیدایی زند

گر بنوشد صوفی آن صافی که در جا مستمان

آنکه میخواهد که: ما را سر بگرداند ز عشق

[...]

اوحدی