گنجور

قطران تبریزی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۱۹

 

ای مایه نیکوئی مقام دل تو

بند سر زلف تست دام دل تو

هر چند شد از بدی دلت سخت پریش

آخر برسی تو هم بکام دل تو

قطران تبریزی