×
صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۷۱۷
نشاط عالم فانی ملال میآرد
چو لاله دل سیهی رنگ آل میآرد
مرا ز کاهش ماه تمام، روشن شد
که هر کمالی با خود زوال میآرد
فریب زینت دنیا مخور ز سادهدلی
[...]
۹ بیت