×
صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۷۶۷
رخنه در دل می کند مژگان قتالش هنوز
می کشد آب ازجگرها دانه خالش هنوز
شاهبازغمزه اش راگرچه خط دربوته کرد
در کمین سینه کبک است چنگالش هنوز
گرچه ازخط غمزه شوخش حصاری گشته است
[...]
۷ بیت