گنجور

عطار » مختارنامه » باب اول: در توحیدِ باری عزّ شأنه » شمارهٔ ۳۷

 

کو چشم که ذرّهای جمالت بیند

کو عقل که سُدَّهٔ کمالت بیند

گر جملهٔ ذرّات جهان دیده شود

ممکن نبود که در وصالت بیند

عطار
 

خواجوی کرمانی » دیوان اشعار » بدایع الجمال » رباعیات » شمارهٔ ۴۷

 

مگذار که هر کس خط و خالت بیند

وان عارض خورشید مثالت بیند

هم گوش تو باید که حدیثت شنود

هم چشم تو باید که جمالت بیند

خواجوی کرمانی