آنرا که چنان سلسله ها بافته باشد

هر سلسله زندان دلی تافته باشد

هرجا که بجوئید زجانهای عزیزان

در هر شکن آرامگهی یافته باشد

صد بار بگفتم مکن ای دل مرو آنجا

[...]

به درنگر، ای دل، مرو آنجای بخیره

کان ره نه بپایِ چو توئی یافته باشد

بر کیسهٔ طرّار منه چشم که ناگاه

تا در نگری جیبِ تو بشکافته باشد