مرد گفتا که باغ باغ منست

بر من این دود از چراغ منست

به این گل که ریحان باغ منست

در ایوان تو شب چراغ منست

جفای لاله رخان راحت و فراغ منست

هر آنچه داغ بود پیش خلق باغ منست

سزد که آتش دل بر فلک زبانه کشد

ازین هوی که شب و روز در دماغ منست

دلم ربود و در آتش فگند و گفت بناز

[...]