گنجور

مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۰۹

 

غمهای مرا همه بناغم داری

واندر غم خود همچو بناغم داری

گویی که تراام و چرا غم داری

ترسم که نباشی و چراغم داری

مولانا