گنجور

شاه نعمت‌الله ولی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۸۹۵

 

می رود عمر ما دریغا عمر

مگذارش چنین خدا را عمر

عمر برباد می دهی حیف است

باز ناید گذشته جانا عمر

یک دو روزی غنیمتش می دان

[...]

شاه نعمت‌الله ولی